ÇOCUKLARIMIZI OKULA ALIŞTIRMAK İÇİN ÖNERİLER

Çocuğunuz okul deneyimine başlıyor, büyük bir heyecan duyuyorsunuz. Lütfen keyfini çıkarmaya çalışın. Ne göreceğiniz, nasıl baktığınıza bağlıdır.
Çocuğunuz büyüyor, gelişiyor ve öğreniyor. Uzun zamandır heyecanla, belki birazda kaygıyla beklediğiniz okul hayatı başlıyor.
Anaokulu çocuğa bilgi aktarmaktan çok, çocuğun içinde varolan yeteneklerin serpilip gelişmesine yardımcı olur.
Çocuğunuzun eğitim hayatı aile içerisinde atılan kişilik temelleri üzerinde şekillenerek devam edecek ve hayatının her döneminde sizin desteğinize ihtiyaç duyacaktır. Bu desteği çocuklarımıza verirken sizlere yardımcı olabilecek önerileri aklımızdan çıkarmayalım.
*Okul öncesi eğitim kurumu çocuk için ailesinden ilk ayrılış olacağı için kuruma alışmakta zorlanabilir. Bu nedenle çocuğunuzun öğretmeniyle uyum içinde olup, Öğretmenini ve okulunu sevmesini sağlayın “İnsan sevmediği ortamdan hiçbir şey alamaz”.
*Çocuğunuzun okul ortamına alışabilmesi aile üyelerinin tümünün kararlı olması, bu konuda çocuğa ödün vermemesi gerekir. Anne-babanın çelişkili tutumu, gelecekteki”Okul fobi”sine neden olacaktır.
*Çocuğunuzla birlikte birkaç kez okulumuzu ziyaret edin.
*Çocuğunuzla bir hafta öncesinden ilk gün ve okuldaki arkadaşları hakkında konuşun.
*Diğer çocuklarında kendi gibi olduğunu vurgulayın.
*Okula ilk başladığında bir süre çocuğunuzla birlikte kalın, ne kadar süreceğini önceden söyleyin, okula alışsa bile sözünüzde durun, ayrılırken mutlaka HOŞKAKAL deyin.
*İlk günler sizi aramasına fırsat vermeden erken alın.
*Çocuğunuz, kimden en kolay ayrılıyorsa okula onun bırakmasını sağlayın.
*Okul alışverişinize çocuğunuzla birlikte çıkın ve satın aldığınız araç, gereçle ilgili mülkiyet duygusu geliştirmesine yardım etmek için bunları uzun süre kullanacağını, ona ait olan araç- gereçler olduğunu anlatın.
*Öğretmeniyle ve okulla ilgili bir otorite karmaşası yaratmamak için çocuğunuzun yanında öğretmenini eleştirmeyin. Çocuğunuzun öğretmeniyle iyi iletişim kurabilmesi için yardımcı olun.
*Okula alıştıktan sonra ayrılık gözyaşlarını ciddiye almayın.
*Çocuğunuzla etkin iletişimler kurun
*Konuşurken ve oynarken onunla aynı boy seviyesinde olun
*Sözünü kesmeyin. Anlamaya çalışın
*Sorun olarak yaşadığı şeyle alay etmeyin.
*Onu dinlemeyi öğrenin
*Ona verdiğiniz değeri ve onunla duyduğunuz gururu ona söylemekten çekinmeyin
*Hayır demesine izin verin, böylece sınırlarını belirleyebilmesine yardım etmiş olursunuz.
*Çocuğunuzun olumsuz davranışlarını değil olumlu davranışlarını teşvik ederek öne çıkartın
*Çocuğunuzu başkalarının yanında yargılamayın,
*Çocuğunuzu bebeklik döneminden başlayarak ilginizi ve sevginizi bolca hissettirin
*Çocuğunuza güvendiğinizi belli edin ki, oda kendine güvenebilsin
*Yapabileceklerinde ona destek olun, sorunlarında yardımcı olun, Mutlu ve mutsuz anlarını paylaşın.
*Çocuğunuza iyi modeller oluşturabilmek için, anne-baba olarak sizde kendinizi geliştirin.
*Çocuğunuza aşırı koruyucu yaklaşıp bağımlı bir kişilik geliştirmesine neden olmayın.

“ Size bağımlı değil ama size karşı dürüst ve saygılı olmasına çaba sarf edin.”

*Çocuğunuzu tanımak için zaman ayırın
*Yanlışlarında ona bağırıp cezalandırmayın, Ona sorunların “Kavga”ile değil “Konuşarak” Çözümleneceğini öğretin.
*Çocuğunuzun başarı ve başarısızlığını kişisel bir hırs haline getirmeyin, onu başkalarıyla Kıyaslamayın. Her şeyden önce onun kendisiyle ve insanlarla barışık olması gerektiğini unutmayın.

“MUTLU BİR YETİŞKİN OLMASINI İSTİYORSANIZ, YAŞAMA OLUMLU BAKAN BİR ÖRNEK OLUN”